Centrum Kultury Zamek

karnet festiwalowy

Spotkanie z Julią Fiedorczuk i Urszulą Zajączkowską – poetkami i badaczkami – będzie znakomitą okazją do dyskusji nad dzisiejszymi nurtami eko w poezji. Czym są ekopoetyki i dlaczego nie możemy mówić tylko o jednej ekopoetyce? Gdzie przecinają się literatura i ekologia? W jaki sposób czerpią od siebie inspiracje?

Zastanowimy się także nad tym, co zmieniło się w naszej refleksji ekokrytycznej przez ostatnią dekadę, a także nad możliwymi granicami tego rodzaju literackiego namysłu. Czy istnieją bowiem pytania, na które ekopoetyki nie mogą lub nie chcą odpowiedzieć? I czy samo pojęcie ekopoezji może niekiedy stanowić etykietę zbyt prostą, wtłaczającą literaturę i osoby piszące w za ciasne ramy?

Spotkanie będzie stanowiło przestrzeń do rozmowy na te i inne tematy: każda z zaproszonych autorek posiada wszak swój własny artystyczny i badawczy świat, który nie wyczerpuje się jedynie na kwestiach poetyckiej ekologii – choć z pewnością rozwija je w zgoła nieoczekiwany sposób.

Pisarka, poetka, tłumaczka i wykładowczyni w Instytucie Anglistyki oraz współzałożycielka Centrum Humanistyki Środowiskowej na Uniwersytecie Warszawskim. W swojej twórczości eksponuje relacje między ludźmi a pozaludzką przyrodą i podkreśla światotwórczą siłę literatury. Autorka zbiorów opowiadań „Poranek Marii i inne opowiadania” (2010) i „Bliskie kraje” (2016) oraz powieści „Biała Ofelia” (2013), „Nieważkość” (2015, nominacja do Nagrody Nike), „Pod słońcem” (2020, nominacja do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy i Nagrody Tuwima) i „Dom Oriona” (2023). Opublikowała sześć tomów wierszy. Za tom „Psalmy” (2017) otrzymała Nagrodę im. Wisławy Szymborskiej. Publikowała także eseje, w tym „Cyborga w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki” (2015) i (jako współautorka) „Ekopoetykę” (2015). Opracowała program Szkoły Ekopoetyki w Instytucie Reportażu. Jest felietonistką „Przekroju” i „Polityki”. Utwory Julii Fiedorczuk przetłumaczono na ponad 20 języków.

Botaniczka, poetka, artystka wizualna i muzyk, adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie. W pracy badawczej zajmuje się biomechaniką, aerodynamiką, regeneracją po zranieniu i ruchami roślin. Jej debiutancki tomik poezji „Atomy” (2014) był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius oraz zdobył wyróżnienie XI Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” na najlepszy debiut. W 2017 roku otrzymała Nagrodę Kościelskich za tom „minimum” (Wydawnictwo Warstwy), za który była również nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2018) w kategorii książka roku oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego 2018. W 2019 roku wydała książkę eseistyczną „Patyki, badyle” (Wydawnictwo Marginesy), która zdobyła Nagrodę Literacką Gdynia 2020 w kategorii esej oraz nominacje do Paszportów „Polityki”, Nagrody Witolda Gombrowicza i Nagrody Conrada. W 2021 roku otrzymała za tom „piach” nominację do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej i nominację do Nagrody Orfeusz.

Literaturoznawczyni, krytyczka literacka i tłumaczka. Autorka książki „Nowy autotematyzm – metarefleksja w poezji polskiej po roku 1989” oraz licznych tekstów naukowych i krytycznych. Zajmuje się przede wszystkim polską poezją najnowszą i jej kontekstami teoretycznymi, filozoficznymi i politycznymi.

Na beżowym tle tytuł wydarzenia: „Poetyka i doświadczenie” – spotkanie z Julią Fiedorczuk i Urszulą Zajączkowską. W górnym lewym rogu logo Poznania Poezji. Po prawej stronie plama barwna w kolorze kobaltowym.